فتار نادرست کودک خود استفاده کنید. او باید بتواند تشخیص دهد که برای رسيدن به خواسته‌اش راه دیگری جز پرخاشگری استفاده كند رفتار درست را به او بگویید. او یک کودک است انتظار نداشته باشید همه چیز را بلد باشد. بعد از چند روز فرصت پیدا کردم تا بحث‌های رد و بدل شده را در گروه تلگرام پرواک بخوانم.یکی از چالش برانگیزترین بحث‌ها که گویی مشکل خیلی از مادران گروه بود به جیغ زدن بچه‌ها مربوط می‌شد که می‌تواند برای اعضاء خانواده کلافه کننده و حتی نگران کننده نیزباشد. 
به این فکر می‌کردم که بچه‌ها هم مثل آدم بزرگ‌ها می‌باشند. بعضی روزها از دنده چپ بلند می‌شوند و دمغ و کلافه و پکر که با یک من عسل که چه عرض کنم با هیچ بستنی و شکلات و اسباب بازی هم اجازه نزدیک شدن به دنیایشان را نمی‌دهند و برعکس بعضی روزها آنقدر کیفشان کوک است و دماغشان چاق؛ گویی پادشاه تمام دنیا شده‌اند. این خصلت‌ها ظاهرا همه‌گیر است نه سن‌و‌سال می‌شناسد و نه جنسیت. یک راه هم، بیشتر ندارد. و آن پیدا کردن قلق آدم‌هاست آدمی آدم است دیگر، بزرگ و کوچک هم ندارد. هر چند که پیدا کردن بعضی ازقلق‌ها خصوصا بچه‌ها خیلی سخت است و منحصر به‌فرد. که هر پدر و مادری باید با شناخت بچه خود بتوانند برخی رفتارها از جمله جیغ زدن آنها را کنترل و رفتار مثبت را جایگزین کنند. هر چند سخت ولی با کمی حوصله و صبوری و تمرین یاد می‌گیرند. بشرط آنکه 
باور کنید و بپذیرید که شما در حال آموزش و یاد دادن هستید، باید صبور باشید زود خسته نشوید از کوره در نروید. با پدر و اطرافیان کودک حتما هماهنگ باشید تا از روش‌های تربیتی پراکنده استفاده نکنید. تا 10روز رفتار کودک خود را عمیقا بررسی و یادداشت کنید. بینید کودکتان به چه دلیلی؟ تا چه مدت زمانی؟ و تا چه اندازه؟ از این رفتار پرخاشگرانه استفاده میکند و مهمتر از همه عکس العمل اطرافیان او چگونه است. آیا جیغ زدن او مبنی بر تحمیل خواسته‌های خود بر دیگران است؟ یا واکنش او در برابر تنبیه کردن شما است؟ یا ناشی از اضطراب و اعتراض است؟ و یا ترس یا جلب توجه . آیا روابط بین اطرافیان در فضای خانه تاثیر می‌گذارد؟ آیا فیلم و کارتون و بازی‌ها در تقویت رفتار او موثر است. (مطمئن باشید كودكان از نوع برخورد اطرافيان، واكنش بعدي را انجام مي دهند.) بعد از شناخت و تحلیل جیغ های او می‌توانید یک رفتار مناسب را انتخاب کنید. ممکن است لازم باشد تا شما نیز بر روی برخی از رفتارهای خود تجدید نظر کنید.
اما چگونه؟
یک رابطه عاطفی قوی با کودک خود برقرار کنید.
سعی کنید، او را کیش و مات کنید. فرصت پرخاشگری را ازاو بگیرید و خودتان زودتر وارد عمل شوید.
زمانی که کیف هر دوی شما کوک بود، بهترین فرصت برای بازی و تخلیه هیجان او و خود شما است.
بازی مورد علاقه او را انتخاب کنید. یا از بازی‌های نمایشنامه‌ای مانند شعر خواندن با صدای بلند، تغییر صدا در حین قصه خواندن،استفاده از اسباب بازی‌های صدا دار مثل بوق و شیپور یا طبل در فضاهای باز مثل پارک استفاده کنید.
با استفاده از مقوا یا بطری های آب برای آنها میکروفن بسازید و از کودکتان بخواهید از درون این لوله‌های مقوایی صحت کنند یا آواز مورد علاقه خود را بخوانند.
به جای نصیحت و رفتن در نقش یک مادر جدی از کودک درونتان کمک بگیرید. با عروسک‌های بند‌انگشتی یا عروسک‌های نمایشی که خودتان می‌توانید درست کنید، بطور غیر‌مستقیم رفتار درست را به او یاد دهید.
بازی‌های هیجانی بشین پاشو، خمیر بازی، لگو بازی، بازی قایم موشک و لی لی و یا هر نوع بازی متناسب با سن کودک مفید است.
از بازی تشخیص صدا، پانتومیم، تقلید راه رفتن حیوانات، هر کی بلندتر بخنده، و یا …. که حتما متناسب با سن کودک اشد استفاده کنید.
یا از چیزهایی مانند قابلمه، تابه و قاشق‌های چوبی و فلزی می‌تواند بهترین وسیله برای اجرای موسیقی باشد. او ساز بزند و شما آواز بخوانید.
فراموش نکنید کارتون و انواع بازی‌ها نقش آموزشی بسیار موثری دارند پس مراقب انتخاب کارتون و یا بازی‌های خشن که هیجان زیادی دارد باشید. د
ر انتخاب رنگ و چیدمان اتاق او دقت کنید. از رنگ‌های قرمز کمتر استفاده کنید.
فضای اتاق او را خیلی شلوغ نکنید.
صبور باشید صبور باشید صبور باشد. در مقابل برخی از خواسته‌های او جدی نه بگویید ( به بچه‌های خود کمتر نه بگویید اما لطفا جدی و محکم باشید) فراموش نکنید بچه‌ها در حال یادگیری هستند انتظار نداشته باشید سریع تغییر کنند.
اگر كودك شما عصباني و خشمناك شد، صبور باشید و از كوره در نرويد و هرگز در برابر او عصباني نشويد. با خونسردی ، آرامش و لبخند، مستقیم یا غیر مستقیم موقعیت را تحت کنترل در آورید.
در انتخاب قصه‌های شبانه و کتاب‌قصه‌هایی که برای او تهیه می‌کنید حتما دقت کنید. متناسب با سن کودک می‌توانید اورا به نگهداری گل و گیاه تشویق کنید.
فضای خانه را امن و شاد نگه دارید.
گاهی ماساژ کودکان بهترین وسیله آرامش کودک شما است.
توجه داشته باشید که بهترین ساعت بازی برای او 1 تا 2 ساعت در روز است.
وقتی احساس کردید با این روش‌ها تا حدی توانسته‌اید خشم و جیغ های او را کنترل کنید می‌توانید در برابر برخی خواسته‌های او بی‌تفاوت باشید.
در برخي از مواقع از روش محروم سازی به جاي تنبيه كلامي و رفتاری برای كاهش رفتارهاي مثبت او را تشويق کنید. در این مورد خلاق باشید. جیغ ناشی از جلب توجه یک هشدار جدی برای شما است. او جیغ میزند تاوقت بیشتری برای او بگذارید. هر هفته تغییرات کودک خود را یادداشت کنید. نازی شیخ الاسلامی
